Ολυμπιακοί αγώνες: καλλιεργώντας το νόημά τους!

Είναι η Παγκόσμια Γιορτή, η … πιο παγκόσμια γιορτή. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες “κουβαλάνε” ένα βαρύ ιστορικό και πολιτιστικό φορτίο. Έχουν μετασχηματιστεί όμως εδώ και πολλά χρόνια σε ένα εμπορευματοποιημένο σκηνικό, όπου τα αθλητικά και ολυμπιακά ιδεώδη και το ολυμπιακό πνεύμα έχουν συρρικνωθεί – ίσως και να έχουν εκλείψει -, όπου το κυνήγι των ρεκόρ γίνεται όλο και πιο … χημικό, όπου οι σπόνσορες και οι χορηγοί είναι οι μεγάλοι ωφελημένοι, όπου οι πόλεις που τους διοργανώνουν πληρώνουν ένα πολύ ακριβό τίμημα (με φοβερά χρέη στην επόμενη της γιορτής περίοδο), με μοναδικό όφελος την πρόσκαιρη δόξα.
Προφανώς δεν μπορούμε να γυρίσουμε τα πράγματα πίσω και δεν έχει κανένα νόημα οποιαδήποτε τέτοια αντίληψη. Σε μια εποχή κρίσης αξιών, σε εποχή παρακμής η αμφισβήτηση των στοιχείων που παράγουν αυτή τη φθίση είναι σημαντικός παράγοντας πολιτιστικής ανάτασης. Ωστόσο, μπορούμε να καλλιεργήσουμε μια κουλτούρα αμφισβήτησης της σημερινής οικονομίστικης και στενά χρησιμοθηρικής λειτουργίας των Ολυμπιακών Αγώνων. Γιατί έχει αλλοιωθεί ο βασικός πυρήνας τους: η προαγωγή της ειρήνης, του πολιτισμού, της φιλίας και της συνεργασίας των λαών, της ευγενούς άμιλλας. Μπορούμε να καλλιεργήσουμε – ιδιαίτερα στους νέους μας – μια νοοτροπία αναθεώρησης του κερδοσκοπικού υπέρ των πολυεθνικών εταιρειών χαρακτήρα της σημερινής τέλεσής τους. Μπορούμε να αναρωτιόμαστε. Όλες οι πολιτισμικές αξίες της σύγχρονης ανθρωπότητας πρέπει να “ρυμουλκούνται” από το κέρδος των ισχυρών καπιταλιστικών οικονομικών κέντρων;
Για ποιο λόγο πρέπει οι αθλητές να κυνηγούν ολοένα και νέα ρεκόρ; Καλλιεργούνται οι δυνατότητες της ανθρώπινης φύσης μ’ αυτό το κυνηγητό ή μεγαλώνει ο τζίρος των χημικών ουσιών που αγκαλιάζουν όλο και περισσότερο τον αθλητισμό; Γιατί ασχολούμαστε όλο και πιο πολύ με το ντόπινγκ; Δεν θα μπορούσε να γίνεται ο ανταγωνισμός των αθλητών με βάση του ποιος θα είναι πρώτος, δεύτερος κλπ;
Παρόλα αυτά, οι Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν την αξία τους και την ομορφιά τους. Μπορούμε να χαιρόμαστε αυτή καθαυτή την παγκόσμια συνάντηση εθνών, κρατών, λαών, ανθρώπων. Μπορούμε να καμαρώνουμε για την αξία του αρχαίου ελληνικού πνεύματος, να καμαρώνουμε με την είσοδο της ελληνικής σημαίας στο στάδιο, να νιώθουμε υπερήφανοι από τις μικρές και μεγάλες επιτυχίες αλλά και από την προσπάθεια των αθλητών μας, να αισθανόμαστε συγκίνηση από την ανάκρουση του Ολυμπιακού Ύμνου, να συνειδητοποιούμε την αξία της μεγάλης συνάντησης πολιτισμών, λαών και ανθρώπων ως μια συνάντηση – πανηγύρι, ως μια προσπάθεια καλλιέργειας της διαφορετικότητας, της αλληλεγγύης, της ισότητας, της ειρήνης, της ελευθερίας.
anthologio.wordpress.com

Νίκος Τσούλιας

Anna Maria Reeves Jarvis: Η γυναίκα, που καθιέρωσε τη Γιορτή της Μητέρας.

Anna Maria Reeves Jarvis: Η γυναίκα, που καθιέρωσε τη Γιορτή της Μητέρας.
Μάθετε την ιστορία της

H κοινωνική ακτιβίστρια Anna Maria Reeves Jarvis (1832-1905) γεννήθηκε στη Βιρτζίνια των Ηνωμένων Πολιτειών, και, μαζί με τον σύζυγό της, Granville Jarvis, απέκτησαν 12 παιδια. Όμως, δεν πρόλαβαν να ευτυχήσουν ως οικογένεια, αφού μόνο τα τέσσερα από τα δώδεκα επέζησαν, με τα υπόλοιπα οκτώ παιδιά να φεύγουν από τη ζωή, προτού καν ενηλικιωθούν. Η βαθειά οδύνη της απώλειας των οκτώ παιδιών της, έκανε την Anna Jarvis να αφιερώσει τη ζωή της στην εξάλειψη των ανθυγιεινών συνθηκών διαβίωσης, εξαιτίας των οποίων εξαπλώνονται γρήγορα θανατηφόρες ασθένειες. Για τον λόγο αυτό, ίδρυσε τα "Mothers' Day Work Clubs", που είχαν σκοπό τη συγκέντρωση χρημάτων, ώστε να προμηθεύουν με φάρμακα τις άπορες οικογένειες, μέλη των οποίων υπέφεραν από φυματίωση. Πραγματικά, οι Σύλλογοι Εργασίας αυτοί κατάφεραν να συνεργασθουν με επιστήμονες της Φυσικής και να φέρουν στην καθημερινή ζωή τόσων οικογενειών το καθαρό νερό και τον ασφαλή τρόπο απομάκρυνσης λυμάτων. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, οι Σύλλογοι αυτοί βοήθησαν πολύ στην επούλωση πληγών των τραυματισμενων στρατιωτών, ενώ τους παρείχαν, συγχρόνως, τροφή και ένδυση, έργο το οποιο συνέχισε και μετά το τέλος του πολέμου, βοηθώντας πλέον τις κοινωνίες των βετεράνων να ξεπεράσουν τις δεινές καταστροφές, που είχαν υποστεί. Η Anna Maria Reeves Jarvis πέθανε στη Φιλαδέλφεια των Ηνωμένων Πολιτειών στις 9 Μαϊου 1905, όμως η κόρη της Άννα (1864-1948) δεν άφησε το τεράστιο έργο της μητέρας της να παραμείνει απλή ανάμνηση. Πάλεψε, λοιπόν, να καθιερώσει μια ημέρα τον χρόνο να είναι αφιερωμένη στo πνεύμα της αγωνιστικότητας και των προσπαθειών της μητέρας της για βελτίωση της ανθρώπινης ζωής, ώστε να τιμήσει το επίτευγμά της. Το 1914, μάλιστα, ο Αμερικανός πρόεδρος Woodrow Wilson υπέγραψε ψήφισμα του Κογκρέσσου, σύμφωνα με το οποίο καθιερώθηκε η δεύτερη Κυριακή του Μαϊου ώς η Γιορτή της Μητέρας. Κατα τη διάρκεια μιας ομιλίας της, μάλιστα, η κόρη Anna Jarvis ειχε πει καυστικά: "Μη στελνετε ετοιμες τυπωμένες καρτες στις μανούλες σας. Αυτο δε δείχνει τίποτα περισσότερο από το πόσο τεμπέληδες είστε, που δε γράφετε λίγα δικά σας λόγια στον άνθρωπο, που έχει κάνει τόσα όμορφα πράγματα για σας όσα ποτέ κανένας άλλος...". Πηγή: http://www.macedoniahellenicland.eu

Η κυρά-Σαρακοστή και η ... Σαρακοστή

Σαρακοστή ονομάζουμε μια περίοδο επτά εβδομάδων που μας οδηγεί στη Μεγάλη Εβδομάδα. Ξεκινάει την Καθαρή Δευτέρα και τελειώνει το Μεγάλο Σάββατο.

Αυτές τις μέρες, οι χριστιανοί προετοιμάζονται για το Πάσχα και νηστεύουν όσο μπορεί ο καθένας. Από πολύ παλιά υπάρχει η παράδοση να νηστεύουμε για να μιμηθούμε τη νηστεία που έκανε ο Χριστός στην έρημο. Ειδικά τις τρεις πρώτες μέρες της νηστείας πολλοί χριστιανοί τις περνούν με ψωμί και νερό και κάποιοι άλλοι χωρίς να τρώνε ή να πίνουν τίποτε.

Κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής οι χριστιανοί δεν τρώνε κρέας και άλλα φαγητά που προέρχονται από ζώα, όπως τυρί, γάλα, γιαούρτι κα. Στα φαγητά της Σαρακοστής περιλαμβάνονται η ταραμοσαλάτα, τα όσπρια (φασόλια, φακές, ρεβύθια), οι σπανακόπιτες και τα σπανακόρυζα, τα ψάρια και τα θαλασσινά, οι πατάτες, τα μακαρόνια, τα λαδερά (φασολάκια, αρακάς, μπάμιες) και όλα τα λαχανικά. Για γλυκό τρώνε χαλβά και μέλι με καρύδια, ξηρούς καρπούς, κέικ χωρίς αβγά και γάλα, μουστοκούλουρα, ζελέ και πολλά φρούτα.

Όμως νηστεία δε σημαίνει μόνο αποχή από ορισμένα φαγητά. Η νηστεία συνδέεται κυρίως με την προσπάθειά μας να βελτιώσουμε τον εσωτερικό μας κόσμο και να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.


Η κυρα-Σαρακοστή, είναι ένα μπισκοτένιο κουκλάκι σε σχήμα γυναίκας καλόγριας με επτά πόδια, όσες και οι εβδομάδες από την Καθαρή Δευτέρα μέχρι την Κυριακή του Πάσχα. Χρησιμοποιείται σαν ημερολόγιο, όπου το κάθε πόδι της κόβεται στο τέλος της αντίστοιχης εβδομάδας, μεχρι να μείνει χωρίς πόδια που σημαίνει ότι τελείωσε η νηστεία.

Την κυρα-Σαρακοστή τη φτιάχνουμε με πολύ αλάτι για να μη χαλάσει μέχρι να περάσουν οι σαράντα εννέα μέρες της νηστείας και γι’ αυτό δεν την τρώμε!

Συνταγή για την κυρα-Σαρακοστή

Θα χρειαστείτε:

- Μισό κιλό αλεύρι

- Μισό φλιτζάνι νερό

- Μια κουταλιά σούπας αλάτι

- Έναν πλάστη

- Ένα μεγάλο ταψί

- Λίγο λάδι να αλείψουμε το ταψί

Εκτέλεση

1. Πρώτα απ’ όλα πλένουμε καλά τα χέρια μας και φοράμε μια ποδιά.

2. Παίρνουμε ένα βαθύ μπολ και βάζουμε το αλεύρι και το αλάτι σχηματίζοντας ένα βουναλάκι.

3. Στη μέση κάνουμε μια μικρή λακκουβίτσα κι εκεί αρχίζουμε να ρίχνουμε σιγά σιγά το νερό. Προσοχή, δε βάζουμε το νερό όλο μαζί! Ταυτοχρόνως ζυμώνουμε. Θα βάλουμε μόνο όσο νερό χρειάζεται για να γίνει η ζύμη εύπλαστη και μαλακή.

4. Ζυμώνουμε μέχρι η ζύμη να γίνει λεία και ομοιόμορφη.

5. Απλώνουμε το ζυμάρι με τη βοήθεια του πλάστη και σχηματίζουμε την κυρα-Σαρακοστή.

6. Μ’ ένα μαχαίρι χαράζουμε τα μάτια, τη μύτη και κόβουμε τα ποδαράκια. Με μια οδοντογλυφίδα κάνουμε μια τρύπα στο κεφάλι για να την κρεμάσουμε στο τέλος.
Να θυμάστε: η κυρα-Σαρακοστή δεν έχει στόμα, γιατί δεν τρώει ούτε μιλάει, παρά μόνο προσεύχεται! Όσο για τα ποδαράκια της, προσοχή! Να είναι επτά! Ούτε περισσότερα ούτε λιγότερα.

7. Παίρνουμε ένα ταψί και το αλείφουμε με λίγο λάδι. Τοποθετούμε μέσα τη «Σαρακοστή».

8. Ζεσταίνουμε το φούρνο στους διακόσιους βαθμούς και ψήνουμε την κυρα-Σαρακοστή μας για σαράντα με εξήντα λεπτά μέχρι να ξεροψηθεί και να σκληρύνει. Όταν κρυώσει, τη βγάζουμε προσεκτικά και την κρεμάμε στην κουζίνα.

Παρατηρήσεις:
Η κυρα-Σαρακοστή δεν έχει στόμα, γιατί δεν τρώει ούτε μιλάει, παρά μόνο προσεύχεται!
Έχει επτά  πόδια! Οσες και οι εβδομάδες της νηστείας.

Κάλαντα Πρωτοχρονιάς

Αρχιμηνιά κι Αρχιχρονιά
ψηλή μου δεντρολιβανιά
κι αρχή, κι αρχή καλός μας χρόνος
εκκλησιά - εκκλησιά με τ' άγιο θρόνος.

Αρχή που βγήκε ο Χριστός
Άγιος και Πνευματικός,
στη γη - στη γη να περπατήσει
και να μας - και να μας καλοκαρδίσει.

Άγιος Βασίλης έρχεται,
κι όλους μας καταδέχεται
από - από την Καισαρεία,
συ'σ'αρχό - συ'σ'αρχόντισσα κυρία.

Βαστά εικόνα και χαρτί
ζαχαρωκάντιο ζυμωτή
Χαρτί - χαρτί και καλαμάρι
Δες και με - δες και με το παλικάρι.

Το καλαμάρι έγραφε
τη μοίρα μου την έγραφε
και το - και το χαρτί ομίλει
Άγιε μου - Άγιε μου καλέ Βασίλη.

Και του χρόνου - και του χρόνου!!